Weekendje Panajachel!!!

Maar weer eens even een update hier!!! ik ben afgelopen weekend weggeweest naar Panachajel, dat is een dorpje wat aan een supergroot meer ligt tussen drie vulkanen in, echt heel erg mooi. Ik werd samen met een mijn huisgenootje om 8 uur sochtends opgehaald door een busje van thuis, t was nog even stressen sochtends (niet voor mij ;-) ) want Sabrina, mn huisgenoot, had zich verslapen. We zouden om 8 uur opgehaakd worden en kwart voor 8 werd ze wakker. We konden haar eerst niet wakker krijgen omdat ze kmet oordopjes in slaapt (opzich geen heel slecht idee met ons 2 jarige ´broertje') ik was al bang dat ze al weg was met het busje ofzo. Maargoed even snel snel snel dus en toen het busje ingerend. Er gingen nog een paar mensen mee, en toen begonnen we aan onze overlevingstocht. Ja want dat was het, die mensen hier rijden echt zo idioot dat je je bijna niet kunt voorstellen dat je levend op je plek van bestemming aankomt. Onderweg zagen we veel armnoede langs de weg, de mensen liggen gewoon zich te vervelen in de berm, er lopen veel vrouwen in traditionele kleding met van die manden op hun hoofd. Drie uur verder waren we dan eindelijk heel aangekomen en hebben we het eerste beste hotel geboekt voor 5 euro per nacht. Niet verkeerd! het is hier allemaal supergoedkoop. We zijn meteen naar het grote meer gelopen waar Panajachel bekend om staat, zijn daar een boot ingestapt en voeren over het supermooie meer naar een dorpje langs het meer. Daar liepen we een enorme berg op naar het dorpje wat daar boven aan de berg lag, het dorpje was heel erg arm en de mensen deden er vrj weinig naar mijn idee, op de stoep zaten ze voor hun huis met elkaar te praten. We hebben even bij een soort vn winkeltje iets gedronken en vroegen de vrouw van de winkel of ze een foto van ons wilde maken. Uh... NEE dat wilde mevrouw niet. Volgens mij had ze van dr leven nog nooit een camera gezien en laat staan hoe ze wist dat ze een foto moest maken. Het dorpje was best mooi met heel mooie natuur maar de mensen dumpten hun afval gewoon tussen de bomen, echt zonde. Maar goed.. We zijn daarna weer de boot ingestapt en naar het volgende dorpje San Marcos langs het meer gegaan. Dit dorpje was een stuk mooier, we vonden een hotel waar we aan het water konden liggen zonnen. Het hotel was net een paradijs, echt supermooi! Met papagaai als huisdier!! We vroegen de meneer van het hotel of we langs het water terug konden lopen naar de opstapplaats voor de boot want anders moesten we weer helemaal naar boven teruglopen, vlgens de meneer was het mogelijk. Meer dan mogelijk was het dan ook niet, het begon met een mooi paadje langs het meer, maar na een paar 100 meter hield het paadje op en moesten we als een soort berggeiten de stenen beklimmen langs het meer. Maarrrr we waren wel op tijd voor de boot!! Op de terugweg naar het hotel kwamen we een Amerikaans meisje tegen die bij Sabrina op het project werkt, zij ging saovnds met ons mee uiteten in Panajachel. We hebben daarvoor nog even door het stadje heengelopen, echt het stonk daar!! niet normaal, er stonden kraampjes in de stad die broodjes verbrande knakworst, patat of hamburgers verkochten. De stank van de kraampjes vermengd met de uitlaatgassen van de autos die ook nog door dat smalle straatje reden, was niet te harden. Het rook echt superranzig, maar het scheelde dat ik al iets gewend was vanuit Antigua. Savonds zijn we nog even wezen stappen in het stadje bij een soort van salsabar, de bevolking daar kan echt goed dansen! allemaal van die salsamoves enzo. Ik ga binnenkort ook een poging wagen want er worden hier genoeg lessen aangeboden! Zondag werden we om 8 uur vanuit Panajachel opgehaald om naar Chichicastenango te gaan. Van uitlslapen komt hier niet echt veel terecht, alhoewel ik dat hier ook niet zou kunnen want thuis in Antigua steken de veren uit het bed wat niet echt heel comfotabel ligt. In Chichicastenango is elke zondag een grote markt waar de lokale bevolking spulletjes probeert te verkopen, ze verkopen zo ongeveer allemaal hetzelfde. Tassen, geweven doeken in hele mooie kleuren. En niet te vergeten stinkend vlees, mensen lopen gewoon met levende maar ook met dode kippen in hun hand over de markt. En ook daar was de stank niet te kort. Op dat vlees wat gewoon open en bloot ligt, zaten allemaal vliegen lekker alvast een voorproefje te nemen. Ik heb er niet lang naar kunnen kijken want ik werd er een 'beetje' misselijk van. We hebben een paar uur rondgeslenterd over de markt, een beetje onderhandeld, we moesten flink afdingen ,-S. We hebben echt superveel fotos gemaakt, steeds van die lokale bevolking want die zien er echt zo apart uit, maar het kan opzich ook best beledigend zijn ofzo naar die mensen toe. Sommige mensen vragen geld voordat je ze op de foto mag nemen, die 20 cent kunnen wij wel missen dus dat is niet zo boeiend. Op een of andere groentemarkt wilde Sabrina een kraampje op de foto zetten, toen ze een stronk peterselie naar haar toe geslingerd kreeg. Die vrouw wilde via deze weg even laten weten dat ze liever niet op de foto wilde. Die vrouw is later natuurlijk vanaf een andere kant evengoed door ons op de foto gezet, dat kan je verwachten. De markt is mooi, maar je wordt na een tijdje helemaal knettergek van die mensen daar allemaal, want het zijn er zoooooooveel. Dus liepen we even het dorpje uit en kwamen we op een begraafplaats, yuiteraard geen gewoone begrafplaats maar er stonden allemaal kleie husijes, dat waren de graven. De huisjes zijn klein maar sommigen ook groot. Dat was voor de rijke mensen, daar werd de lokale bevolking volgens mij nog jaloers op, die mocht willen dat die in zon huis mochten wonen. Een groot verschil, een beetje krom maarja.. Om twee uur zouden we met een bus terugggaan naar Antigua, de bus waar mee we gekomen waren daar zouden we ook weer meet terug naar huis gaan want we hadden onze tas daarin laten staan. Maar nee we moesten onze tas pakken en een ander busje zou ons naar huis brengen. Het blauwe busje verderop ging volgens die beste meneer naar Antigua, mooi niet natuurlijk. Later (na een half uur) kwam er een busje die naar Antigua zou gaan. Het krioelde ookn daar weer van de mensen, maar dan van de toeristen die allemaal naar huis moesten en op zoek was naar het goede busje. De chauffeurs van de busjes roepen in het rond op zoek naar hgun passagiers. Het busje wat naar Antigua zou gaan was gearriveerd, en zat al halfvol, daar konden de mensen die bui9ten het busje stonden echt nooit meer bij, waaronder wij GRR Wij hadden een blaadje van de reservering maar alle andere mensen ook. Het ging helemaal nergens over, dat vond een Amerikaanse jongen ook en kon godzijdank heel goed spaans en heeft even een flink conversatie gevoerd met die vervelende chauffeur. Die hield voet bij stuk en zij dat ie van niks wist en dat ie dr ook nbiks aan kon doen. Tja.. sta je dan.. Na een tijdje was de naam van de Ameriakaanse jongen bij een ander busje gevonden, maar onzes nog steeds niet. De amerikaanse jongen zei dat ie bij ons zou blijven totdat onze naam was gevonden. Zo lieef!! Een mannetje wa voor ons aan ht rondbellen naar onze naam, en die was opeens gevonden, we stonden onder een anderen naam. Yeh right! daar geloof ik dus helemaal niks van, want we pasten ook ineens in het busje bij de Amerikaanse jongen. Maarja boeiend we hadden iig vervoer terug. De meneer achter het stuur wist wel van een beetje doorrijden want we waren binnen 2 en een half uur terug terwijl we over de heenweg een uur langer gedaan hebben. :-S Je hebt hier ook van di amerikaanse bussen, die rijden nog drie keer zo hard. We stonden namelijk even in de file op een berg, en je kon nit zien wat er n de berg zou komen, komt ern zon amerikaanse bus keihard voorbij rijden, die ging gewoon even lngs de file op de gok dat er maar geen tegenliggers zouden komen vanachter de berg. Echte idioten hier. Maar ik zie nu dat het 5 voor half 6 is en ik heb afgesproken om half 6 dus ik ga er snel vandoor, want zonder mobieltje moet ik hier echt even een soort van op tijd komen. Anders is mn afspraak zo nog weg!! :-P Tot schirjfs!!!