Werken in t project, Relaaaxt wknd!

Ik ben weer helemaal genezen van mn buikpijn. Ik was bang dat het aan zou blijven houden, want met dat voedsel wat we hier krijgen (eieren, zwarte bonen, rijst, eieren, eieren en eieren) had ik verwacht dat mn maag nooit zou opsterken. Een jongen die ik ken hier is al vier weken een soort van ziek. Maarrr ik ben weer de oude!!! Ik heb wat wijzigingen in mn reis aangebracht, ik zou namelijk eerst een maand spaanse les nemen en de tweede maand gaan werken in een project. Ik heb bedacht dat ik nog wel wat meer spaanse lessen kan nemen dus ik heb er 3 weken les bijgenomen maar nu twee uur per dag in plaats van 4 uur. Ik heb nu dus sochtends spaanse les en smiddags mn project (waar is mn vakantie gebeleven????!!)De eerste week dat ik op mn project zou gaan werken ben ik de eerste drie dagen niet gegaan omdat ik me zo gaar voelde, dus alleen donderdag en vrijdag geweest. Het project is heel klein, er zijn een stuk of 15 kinderen. Het eerste uur help ik ze met huiswerk, en daarna mag je een beetje spelletjes met ze spelen. Ik voelde me aardig nutteloos de eerste dagen, ik had niet echt het gevoel dat ze de vrijwilligers heel hard nodig hadden. Pas sinds vandaag zie ik dat de kinderen het heel erg naar hun zin hebben en lol maken met elkaar. Op straat heb je hier van die kleine jongetjes die vragen of ze je schoenen mogen poetsen voor geld uiteraard. Op het project is er een jongetje die heel slecht kan rekenen, en ik vroeg of ie naar school ging. Hij zegt ja, maar naar 1 school. (is dat niet genoeg dan??!) maar hij bedoelde het project als school, niet naar een normale school. Maar het project is helemaal geen school, er word een beetje huiswerk gemaakt en thats it, er wordt niets uitgelegd. Ik vroeg hem wat hij sochtends deed, hij moest dan werken. Hij is een van de schoenenpoetsers. Hij is 13 maar maar kan nog maar net aan sommetjes optellen. De kinderen zijn erg vies, en ruiken niet zo fris zal maar zeggen, daar moest ik de eerste dagen zo aan wennen!! Ik heb me na de eerste dag serieus gewoon eerst gedoucht toen ik thuiskwam. Maar toen was het ook een beetje anders dan normaal, ze hebben namelijk een vijver op t project, en de eerste dag dat ik er werkte lagen alle vissen aan het wateroppervlak, dood dus. Iedereen stond er in no-time omheen, het scheen dat er meer chloor in het water zat dan normaal en alle vissen waren dus vergiftigd. Arme visjes. Alle vissen werden eruit gehaald en de kinderen speelden ermee, schubjes erafkrabben, mond van de vis open en dichtdoen, iieeeeeeeeeehl. En handen wassen???? nou neee Daarna willen ze heel graag opgetild worden en willen ze even heel graag aan je haren voelen, ja en dan moet je maar niet denken dat ze een minuut ervoor die vis aan het ontleden waren met diezelfde handen. Maar goed, gelukkig zijn er niet dagelijks dode vissen in die vijver. De kinderen zijn heel blij en lief, springen en vliegen in het rond de hele middag. Maar ik was even aan het vertellen over mn gewijzigde reisplannen... Omdat ik me een beetje nutteloos voelde in het project, en het is heel vrijblijvend om te komen, had ik bedacht dat ik de laatste week vrij neem (geen spaanse les en geen project) om nog ff een weekje te reizen en bij te komen van het harde werken van de afgelopen weken :P. Naast Guatemala, ligt Belize, daar schijnt het heel mooie te zijn met een wit strand en een mooie zee. Je kunt er ook goed snorkelen. Nu is het helemaal ideaal dat ik hier een nederelands meisje heb leren kennen die dezelfde week vrij heeft als mij en vroeg wat ik die week ging doen, of ik ook vrij was. We hadden gister afgesproken om ff wat dingen door te spreken in de stad, maar we zijn elkaar geloof ik een beetje misgelopen. Maar we hebben nog even de tijd om dingen door te nemen.. Ik heb fotos gezien van belize en het moet er echt zo mooi zijn. Het is wel weer een eind reizen om er te komen. Maar ik vind het ook zonde om hier in Antigua te blijven, want ja nu ik hier toch ben, kan ik beter maar zoveel mogelijk in de omgeving gaan bekijken. Ik zie het wel zitten nog een beetje bijbruinen daar. Ik ben namelijk nog steeds een blanke. Ik had eigenlijk een beetje bedacht dat mn afgelopen weekend de laatste was dat ik ging travelen, want van dat reizen wordt je wel een beetje panisch af en toe. Maar het was zeer zeker weer de moeite waard afgelopen weekend. Ik ben naar een hotsping (dat is een bron van natuurlijk warm water, opgewarmd door de vulkanen) geweest in Quatzaltenango. We hadden ditmaal geen bus gereserveerd maar we hebben de hier beroemde chickenbus gepakt. Daar reist de plaatselijke bevolking ook mee, het is er altijd superdruk, de mensen zitten met zn drieen op de bankjes, de laatste persoon zit half op het bankje want de bankjes zijn maar klein, het gangpad staat vol, de radio speelt storend spaanse salsa liedjes af, maar hij gaat wel heel snel! Want het motto van de chickenbuschauffeurs is; zo snel mogelijk naar de eindbestemming, ze rijden zo hard als mogelijk en zijn de hele weg aan het inhalen, wat al dan wel of niet mogelijk is op dat moment. Maar goed ik kijk meestal maar gewoon een beetje naar de zijkant en niet vooruit want dan zit ik de hele tijd gestresst van oooooooow neeee dit kan niet!!! want meestal gaat het netaan op ht nippertje goed voordat er een andere auto vanaf de andere kant komt aangereden. Het relaxte van de chickenbus is dat je vrijwel nooit hoeft te wachten. Zondag op de terugweg waren we namelijk net met een bus aangekomen, en als de Guatalmatheken een blank hoofd zien weten ze direct dat die naar Antigua moet, dus we werden de bus uitgebonjourd want we moesten blijkbaar overstappen (ik had in die enorm drukke bus dus ook dat schilderij bij me) maar we stonden net een seconde buiten de bus toen een meneer al naar ons stond te schreeuwen dat zijn bus naar Antigua ging, hij kwam naar ons toegerend en sleepte ons mee, hij duwde me echt serieus vooruit en terwijl de bus al reed duwde die man Martine en mij die bus in en ik moest onderweg alleen maar lachen want het was echt zo genant maar daar keek die man niet naar en zei dat we door moesten lopen, maar het hele gangpad stond vol met mensen!! Moest ik over die mensen heenklimmen ofzo? Ze duwen je hier gewoon door al die mensen heen, ook als het echt, echt niet kan, proberen die mensen hier je te passeren. Dat werkt wel aardig op mn lachspieren maar voor die mensen hier is het hun dagelijkse bezigheid. Vanuit Quetzaltenango, dat was trouwens echt een relaxt stadje het is de tweede grootste stad in Guatemala maar het gaat er een stuk relaxter aan toe dan Antigua. Daar zijn zoooooooooveel toeristen. En eigenlijk is het er maar heel klein, maar iedereen is zo dol op Antigua dat het er bomvol is iedere dag. Voor mij was Quetzaltenango een stuk relaxter met een mooi central park. We zijn die zaterdag meteen doorgereisd naar de hotsprings die heel hoog ergens op een berg gelegen lagen en we wilden daar ook gaan overnachten in een bungalow die ook op die bergen staan. We reden de wolken in en kwamen er aan de bovenkant weer uit op de weg naar de bungalows toe, het was er boven op de berg heel erg koud!! Toen we onze bungalow ingingen leek het net of we teruggingen in de steentijd. De bungalow was van blokken steen gemaakt, we zagen bij binnekomst dat we een badkuip hadden (een vierkant gat in de grond) Niet echt heel aantrekkelijk om eens even lekker in te gaan liggen ontspannen, het water wat we in het huisje was ook nog eens erg koud, maarrrrrrr we hadden wel een open haard!! En blokjes hout met lucifers. Martine zag het helemaal zitten om dat vuurtje te gaan maken die avond. We waren er net aangekomen en hadden al snel onze bikini aan want ik was wel heel benieuwd naar dat dampende water!! (de hotspings) Dat was zeer zeker de moeite waard, het was echt heeeeeeeeerlijk!!! Superrelaxt!!!! Er waren nog wel aardig wat mensen maar die gingen savonds allemaal weg, dus waren we ongeveer alleen over met het personeel dat er werkte, waar we ons spaans op hebben (uit)geoefend. s Nachts was het superkoud en de mensen van het park waren vergeten een matras op onze bedden te leggen, dus toen we op ons bed neerplofte savonds keken we elkaar heel raar aan, want het gevoel was een beetje anders dan normaalgesproken wanneer je op je bed gaat zitten. Het matras was gewoon van hout. De nacht was koud en het bed hard, maar met vooruitzicht dat we de volgende ochtend weer dat relaxte warme bad hadden, maakte t helemaal goed!!! De volgende ochtend hebben we een uitgbruide fotosessie in het water gehouden met mijn camera. Dat was nog even spannend of mijn camera dat ging overleven, maar hij doet t nog! We moesten gewoon echt die fotos maken want het was er zo mooi! We zijn daarna met een pick-up terug naar de voet van de berg gegaan, we stonden achterin en zagen zo heel veel van de omgeving. We reden over het platte land en allerlei mensen waren aan het werk langs de weg en op het land. Die dag hebben we rondgezworven in Qautzaltenango. Ik heb er een mooi schilderij gevonden op de markt daar!! Hij was zo mooi dat ik em wel moest meenemen. (Nog even bedenken hoe ik die mee naar Nederland ga nemen) Dat wordt nog leuk in het vliegtuig op de terugweg naar huis. Maarja dan heb ik wel een echt Guatemaltheeks schilderij! Het duurt heel lang voor me om de fotos te uploaden op deze trage computers maar mn huisgenoot hier die heeft een website waar alle fotos op staan die ik ook min of meer op mn camera heb staan. Haar website is: www.denizzz.de Op de site spreekt de rest wel voor zich geloof ik; in de rechterkolom op een link klikken en de fotos komen tevoorschijn! Hasta luego!!!